1.Balet i taniec klasyczny to jedno i to samo – taniec klasyczny to technika taneczna, zaś balet jest widowiskiem opowiadającym konkretną historię
2.Poruszanie się na pointach jest łatwe – mimo, że to obuwie posiada usztywniane czubki poruszanie się w nim wymaga silnych stóp, absolutnego poczucia równowagi i mocno trzymanego korpusu (cały ciężar ciała rozkłada się na duży paluch)
3.Dobry tancerz tylko musi umieć zrobić szpagat – utrzymanie wysokiego adagio na 180 st. wymaga nie tylko rozciągnięcia do szpagatu, ale wręcz do ponadszpagatu oraz wyrobienia siły odpowiednich partii mięśniowych nóg by móc je wysoko i długo utrzymać (niewskazane jest rozwijanie mięśni czworogłowych tak jak w innych sportach, ale znacznie trudniejszych do wyćwiczenia mięśni dwugłowych)
4.Tancerze to geje a balet jest niemęski – na początku historii tańca klasycznego wszystkie role odgrywali tylko mężczyźni, dopiero później kobietom udało się wejść na scenę i zdobyć role główne w librettach. Tancerze muszą wyglądać estetycznie i mieć wyrzeźbione ciała ponieważ wykonują mordercze kombinacje skoków, piruetów oraz dźwigają kilkudziesięciokilowe partnerki. Czy silne i umięśnione ciało należy nazywać niemęskim?
5.Od teningów w pointach stopy są zdeformowane i poranione – na rynku są dostępne modele wymagające bardzo szczegółowych pomiarów stóp: długość, szerokość, powierzchnia palców potrzebna do wymierzenia długości czubka oraz stopień twardości podeszwy dopasowywany do siły i rzeźby podbicia tancerki. Pod okiem profesjonalisty wybór obuwia nie wpłynie negatywnie na anatomię stopy. Przed rozpoczęciem treningów na pointach wymagane jest przygotowanie i ocena przez nauczyciela.
6.Tancerki są ciągle na diecie, muszą się głodzić – tancerka musi jeść inaczej nie byłaby w stanie uczestniczyć w wielogodzinnych próbach i spektaklach. Smukła sylwetka jest pożądana ze względu na ułatwienie podnoszeń w partnerowaniu. Każdy organizm jest jednak inny i nie każda tancerka musi skrupulatnie liczyć kalorie.
7.Taniec to praca fizyczna, polega na machaniu nogami – widok lekkości i gracji tancerzy na scenie to jedynie pozory, zawód ten wymaga szybkiej pamięci ruchowej do skomplikowanych kombinacji, systematyczności w ćwiczeniach, umiejętności wykreowania odpowiedniego wyrazu artystycznego przy jednoczesnym ogromnym wysiłku fizycznym, świadomości ciała i jego kontroli, wyrobienia siły i elastyczności mięśni, dyscypliny oraz pokory.
fot. Michał Kalet Photography